- φρικιαστικός
- -ή, -όεπίρρ. -ά αυτός που προξενεί φρικίαση ή φρίκη, ανατριχιαστικός, αποτροπιαστικός, φριχτός: Φρικιαστικό θέαμα.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
φρικιαστικός
Look at other dictionaries:
φρικιαστικός — ή, ό, Ν [φρικιάζω] αυτός που προκαλεί φρίκη, φρικαλέος («φρικιαστικό θέαμα»). επίρρ... φρικιαστικώς και φρικιαστικά κατά τρόπο φρικιαστικό, φρικαλέως … Dictionary of Greek
απότροπος — ἀπότροπος, ον (Α) [αποτρέπω] 1. ο απομακρυσμένος, αυτός που ζει μακριά από τους ανθρώπους 2. αποτρόπαιος, φοβερός, φρικιαστικός 3. αυστηρός, εχθρικός 4. ο αποτρεπτικός … Dictionary of Greek
φοβερός — ή, ό / φοβερός, ά, όν, ΝΜΑ (με ενεργ. σημ.) αυτός που προξενεί φόβο, τρομακτικός (α. «πικρή ναι η φοβερώτατη / τού κόσμου ανεμοζάλη», Σολωμ. β. «χρηστήρια φοβερὰ καὶ ἐς δεῖμα βαλόντα», Ηρόδ.) νεοελλ. αυτός που προκαλεί φρίκη, φρικτός,… … Dictionary of Greek
φρικτός — ή, ό / φρικτός, ή, όν, ΝΜΑ, και φριχτός Ν [φρίσσω] 1. αυτός που προκαλεί φρίκη, φρικαλέος, φρικιαστικός 2. ειδεχθής, απαίσιος μσν. αυτός που προκαλεί έκπληξη, κατάπληξη («ἀκατάληπτον ὑπάρχει, Δέσποινα, τὸ πεπραγμένον ἐπὶ σοὶ φρικτὸν μυστήριον»,… … Dictionary of Greek
Μεξικό — Κράτος του νότιου τμήματος της Βόρειας Αμερικής. Συνορεύει στα Β με τις ΗΠΑ και στα Ν με την Μπελίζ και τη Γουατεμάλα. Βρέχεται στα Δ από τον Ειρηνικό ωκεανό και στα Α από τον κόλπο του Μεξικού.O ποταμός Pίο Γκράντε αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο… … Dictionary of Greek
μακάβριος — α, ο (λ. γαλλ.), αυτός που προκαλεί τη φρίκη του θανάτου, νεκρικός, φρικιαστικός: Μας συγκλόνισε το μακάβριο νέο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τρομερός — ή, ό επίρρ. ά 1. που προκαλεί τρόμο, τρομαχτικός, φρικιαστικός, απαίσιος: Τρομερή πυρκαγιά. 2. μτφ., ικανότατος: Τρομερός άνθρωπος. 3. μτφ., καταπληκτικός, τεράστιος, μέγιστος: Τρομερές επιπτώσεις στην πολιτική ζωή … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φοβερός — ή, ό επίρρ. ά 1. αυτός που προξενεί φόβο, τρόμο, τρομερός, τρομαχτικός: Πικρή ναι η φοβερότατη του κόσμου ανεμοζάλη (Δ. Σολωμός). – Φοβερός σεισμός. 2. αυτός που προκαλεί φρίκη, φριχτός, φρικαλέος, φρικιαστικός, αποτροπιαστικός: Φοβερή… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φριχτός — ή, ό επίρρ. ά αυτός που προκαλεί φρίκη, αποστροφή, ο φρικιαστικός, ο αποκρουστικός, ο απαίσιος, ο φρικαλέος, ο ανατριχιαστικός: Ήταν φριχτό το θέαμα της σφαγής … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
